Monday, October 31, 2005

Уште малку, па ќе почне
Некоја традиција се изроди последниве години, секоја сезона пред почетокот да биде каша попара. И оваа иде у тој тек, иако со послаб степен на крш од претходните.

Тоа што беше најубитачно меѓу седмицата на Сан Антонио и Детроит, е секако, драфтот. На овој драфт продефелириаа доста битни фаци од НЦАА, и за разлика од прошлите неколку драфтови, средношколците и странците котираа малце послабо. Ако се земе у предвид и зголемувањето на ефикасноста, подеднаквата конкурентност меѓу двата брега, плус и дрескоудот, не треба многу за да се евоцираат спомени од времињата на Баркли, Хаким,Јуинг, Кемп и секако Чикаго.. Следнава сезона ги има сите предиспозиции да биде ѕверска. Еве неколку причини:

- Сите сакаат да видат што понатаму ќе прави Леброн. - Сан Антонио е веројатно појак од било кој шампион после Селтикс со Бил Расел. - Али Џи како аналитичар на ТНТ. - Фил Џексон се враќа кај Коби. На клупа ќе го дружат Пипен и Џабар. - Артест е спремен да се тепа со навијачи, опет. - Мајами направи калакурница, која ќе ги носи у екстрем – или ќе играат ненормално јако, или ќе разочараат. - По Гасол пушти брада. - Сезона без Дивац (не е баш нешто ексклузивно). - Сезона без Алан Хјустон, Реџи Милер и Стив Смит (и ако некој сеа има гз да пуца тројки..). - Јасикевичиус и Мацијаускас во Лигата. - Го заборавив погоре рап албумот на Артест.. нига факинг бич ес мадафака.. Оникс вода да му носат (иам емпетројки од него, ќе ги закачам кај да е за даунлоад). - ПРАВИЛА НА ОБЛАКАЊЕ (уште не сум го видел Ајверсон во одело). - Најавата на МекМилан дека Дариус Мајлс и компанија ќе имаат и правила за облакање на теренот. - Берон Дејвис не излегол од сала цело лето. Трејси Мекгреди исто. Ќе рокнат. - Хјустон за прв пат имаат екипа што може да потсети на времето на Хаким. - Атланта ќе има обратнопропорционален успех и убавина. Цела петорка им се топ тен материјал. - Дури 4 члена од НЦАА шампионот Северна Каролина, влегоа у прва рунда. Петтиот влезе недрафтуван. - Баграта на Хорнетс од Њу Орлеанс се пресели во Оклахома. Како ќе се снајдат после гњурењето?! - Прв пик е белец, и тоа странец. - Сите сакаат да ги видат новите дресови на Индијана, Сакраменто, и пар нови ретро варијанти. - Мутомбо и Кевин Вилис, пак ќе играат. Ја би ги тупнал у количка. - Потенцијален камбек на Џеј Вилијамс. Со две искршени нозе. - Џулиус Хоџ и Тони Ален се обвинети за силување. Ако идат у затвор, нема да играат. Закон. - Мене лично ме интересира колку средби ќе го трпат Соникс Вајс на клупата? 4-5 максимум. - Што ме копка сезонава: Џејсон Кулие, р.и.п, почина.. што ќе биде со Еди Кари?! - Уште еден момент.. ДАРКО ДА ВЛЕЗЕ!!!
Го чекам Енко да настапи со озбилното привју.

Sunday, October 30, 2005

Team by team previews

Saturday, October 29, 2005

Preview: San Antonio Champs
Шампионско лето: Сан Антонио е пример за тоа дека кога тренерот е и претседател за кошаркарски операции, се има сигурна формула за успех. Грег Попович успеа и ова лето да си го појача и подзакрпи и нака екстремно јакиот тим.

Најквалитетниот слободен играч летоска, потпиша за најквалитетниот тим. Засилување на квадрат. Мајкл Финли, тазе шутнат од Кјубан (кој пет сезони уназад нови дрес со неговото име), иако имаше отворени понуди од скоро секој тим во Лигата, се реши баш за ривалот на Мавс, актуелниот шампион. И тоа потпиша за многу помали пари, помалце од 9 милиона за 3 години (помалце од Боуен).

Ако Финли беше колку – толку очекуван ангажман, тогаш следниот потег на Габорот беше тоталка изненадување. Го грабна Ник Д Квик, човекот кој што баш во тандем со Финли во Далас, сееше страв и трепет по западната конференција.

Но и тоа не е све!

Со цел да му донесе другарче на Џинобили и замена на Роботот, Попович се реши да го ангажира Фабрицио Оберто, кој блескаше на Олимпијадата во Атина и веројатно беше најзаслужниот после Ману за медалот.

А и тоа не е се`!

Попович веројатно намириса што им клизна на скаутите на драфтот - Јан Ма`инми наводно од Франција и Џавад Вилијамс (кој сеуште не е сигурен на ростерот). Првиов е играч што единствено знае да куца, да фаќа топки и да блокира, има само 18 години, а тоа го прави неверојатно ефикасно. Викаат дека е неверојатно борбени дека има доста потенцијал. Сепак, не верувам од одма да добие дрес, а не пак минути. Вилијамс пак, е петтиот од ланската шампионска генерација на Северна Каролина после Меј, Меккантс, Фелтон и Марв кој влага у Лигата. Според мене он беше најклучен, али скаутите не гледаа некоја можност за него меѓу професионалците да се истакне, па го прерипаа. Попович пак осетил потенцијал, и сега го има и него „на лагер“. Со овие два потега не дека нешто осетно се појача тимот, ама се инвестираше бар малце во иднината. Актуелни шампиони: Данкан, Паркер, Ману, Хори, Рашо, Боуен, Глен Робинсон, Нази Мохамед, Бено Удрих, Мајк Вилкс, Шон Маркс, Брент Бери

Во поход по бек ту бек: Финли од Далас, Ван Ексел од Портланд, Иан Ма`инми (28. пик), Џавад Вилијамс од Тар Хилс, Фабрицио Оберто од Памеса Влааенсија

Потрошен материјал: Девин Браун (Јута), Линтон Џонсон (Њу Џерси)

Најважно засилување: тука морам да ги пишам и Финли и Ван Ексел.

Финли – типот е докажан играч. Ги има сите карактеристики на неверојатен бек: брз, експлозивен, скочен, скока како кенгур башка јак е ко бизон = неверојатни куцања и влезови, има убав скок шут, се снаоѓа и со топка и без, работи со нозе, што е најбитно – РАБОТИ, игра одбрана.. единствено, може да се каже дека најдобрите години му поминаа, па сега сите овие негови предиспозиции ќе се „кешираат“ во пониски цифри. На тимот на Спарс им дава неверојатен буст од клупа, веројатно како Стек лани во Далас, со таа разлика што Мајк ќе улетува почесто на местото на Боуен. Втора и трета четвртина за него се резервирани, а за стартерска позиција и минути во завршницата, ќе мора да се помачи. Би требало да оди во двојна цифра поени по натпревар, а ништо чудно и да ги повтори ланските 15 по натпревар од Далас. Од старт е кандидат за шести на годината.

Ник Д Куик - и он е тип на ограч со најдобри години позади него, и кај него со малце побрзо темпо се движат цифрите надоле. Но, неговата важност за овој тим е тоа што Ник игра кога е најпотребно. Во Далас се научи да биде втор плеј или втор бек у екипата, или шести-седми-осми играч, а истовремено и прва опција. Не верувам да има улога на бекап плеј што ќе мести акции, туку ќе има улога кога ќе се играат тесни утакмици на кои треба одредени епизодисти да направат разлика – тука он е неприкосновен. Ќе игра некои 15 минути по натпревар, и нема да има некои невозможни бројки, ама за тимови како Детроит, он ќе биде пеницилинот.

Тренер: Поп Габорот викаат дека е еден од најдобрите тренери во историјата на Лигата. Неговата кариера иде паралелно со онаа на Данкан – он го избра, он го филуваше, и заедно освоија 3 титули од 1999 па навака. Поп изгради една од најреспектабилните и најстабилните екипи евр. Одличен психолог, педагог, тренер, командант и стратег. Има и уиграна екипа, со неколку нови сечива и би требало оваа сезона да коле низ Северна Америка.

Грег Попович статистички стои ненормално јако. Исклучок: првата сезона му ја бришам, затоа што играше со екипа со која и 17 победи му беа успех (Доминик Вилкинс со 150 кила и 40 години му беше прва опција у напад, Шон Елиот мењаше бубрези а Дејвид Робинсон почна под старост да се повредува).

После тој мизерен почеток, почна новата ера на Спарси и од тогаш Попович има накај 70 посто успех во регуларниот дел на сезоната; неиспуштен плејоф; три титули и во 2002-2003 беше прогласен за коуч на годината.

Оптеретен: Тим Данкан. НО, Сан Антонио не е екипа во која до таа мера може еден играч да влијае на успехот на екипата, затоа што тоа е колектив кој функционира како еден. Сепак, Данкан е пример за МВП калибар и неговата улога не смее да се занемари и мора да се потенцира дека тој е битен фактор за Спарс.

Тоа што мора да го направи Данкан оваа сезона е да продолжи во исто темпо како и до сега. Нема да му удри слава у глава, но не смее да се опушти во никој случај. Треба секоја вечер да излезе на теренот и да оди по своите 22-10 бројки, да не форсира во нападот, да остане фокусиран во одбраната и да биде она што е – Робот. Не би го тупел понатаму за двократниот официјално и секогаш неофицијално најкорисен.

Наместо епилог (се знае дека ќе доминираат, ќе имаат јака позиција у плејоф, а таму ќе загризаат како и лани), еве што Спарси не смее да дозволат:

Паркер не смее да ги измеша лончињата и да помисли дека игра за француската репрезентација;

Боуен не смее да почне да мисли дека е ѕвезда;

Џинобили не смее да се повреди;

Хори не смее да се испуца пред плејоф;

Финли не смее да бара ништо повеќе од што и да му дадат, било што, истото важи и за Биг Дог, а и за Ван Ексел;

Попович не смее да изгуби авторитет во соблекувалната и да дозволи сукоб на егата кои сега се присутни (Биг Дог, Финли, Ван Ексел – сите имаат Олстар искуства позади себе);

Целата организација не смее да почне да спие на фактот што сите од страна ги фаворизираат;

Публиката не смее да ги суди ако почнат да не победуваат со очекуваното темпо;

Во глобала, Спарси се истиот тим од лани, само наместо Девин Браун го имаат Финли, плус Ван Ексел, плус Оберто. Објективно, не им бега прстенот. Шпекулантски, имајќи ги в предвид резултатите од предсезоната, нешто шкрипи – дали изгубиле мотивација или што е, не знам..

Сепак, јас отворено кажувам - очекувам бек ту бек. Очекувам машина. Тимот што го имаат (бар на хартија) е појак од Булс на Чикаго. Имаат можност за најмоќната ротација на играчи, која ако се хармонизира, е предиспозиција за пеколна сезона за конкурентите и „втемелување“ нова династија.

Чичко Каракаш и Спарси: Знам, знам дека целово лето само уште повеќе го зголеми кредитот на Спарси. Кај не изгубија ни еден битен играч, се засилија со тројца кои би требале одма да им помогнат. Ама штознам, има нешто што ми кажуе дека работите нема така лагано да течат у Аламо. Никад не ми се свиќало кога шампионот си игра со својата хемија, доведувајќи познати имиња кои би требале да бидат засилување, а на крај испаѓаат дистрекшн. Сеа, Мајк не е таков тип на играч, тој си ќути и работи, но Мајк не ни оној играч кој некад беше, баш затоа (и 51мил. други причини) го шутнаа од Далас. Просекот од 15 поени тешко ќе го има во Сан Антонио, но како резерва е важно ново име. Ник одамна не е Квик, а ако се знае дека Поп игра само со физички спремни играч, онда Ван Ексел нема да се изнаигра. Знам дека знае да биде опасен кога се решава, ама тешко дека веќе може да биде пеницилин за било кого, а камо за Детроит. Попрв би му дал нему пеницилин. Оберто е добар потег, затоа што им фалеше висок играч, Сеа и дефинитивно нема да мораат да сметаат на Рашо, што е голем плус. Само, Фабрисио шутира слободни со под 50%, што никако не е предност. Роботот ќе си продужи по свое, Ману би требал да има напредок во играта, а Мр. Лонгориа ќе треба да има постабилна рег. сезона. На хартија се пак фаворит, ама лично јас, не сакам да гледам династија која ќе ми доаѓа од Аламо, затоа ќе навивам за нов НБА шампион. ПС: Па добро бе Шеп, не можеше без Доминик а? Па уште, 150 кила!?! Таа сезона Ник иако беше дедо ги носеше Спарси на грб, а единственото фала кое Поп и Спарси му го кажаа за доаѓањето до Данкан, по чија и заслуга Поп е уште во Спарси беше непродолжување на договорот со што му ја ускратија шансата за НБА титула. Копилиња.

Thursday, October 27, 2005

Preview: Houston Rockets
Годинава Хјустон ќе биде домаќин на Олстарот
Летен распуст: Освен помагање на настраданите другарчиња од Њу Орлеанс, Хјустон, и ова лето се заложи во шминкање на ростерот и ангажирање на по некој спавачи шпиун. Прв потег со кој озбилно му се заканија на Сан Антонио во трката за прв на Саутвест, а со тоа веројатно и на Запад, беше ангажманот на Стро Свифт, како фри ејџент и тоа за бааги ниска сума. После тоа, ја исфилуваа задњата линија со ангажирање на еден од најкошаркарски ориентираните кошаркари во Лигата, Дерек Андерсон. Се ослободија од старото железо Ворд (го унапредија во помошник тренер), Бејкер и Ведеспун, а плус ги ќарија Дион Главер, кој се чека на секоја утакмица да пружи што знае и летечите способности конструктивно да ги искористи.

Според мене, плус скил добија и со трампата на Мајк Џејмс за Рејфер Скип Алстон. Едн Уан баскетџијата ги има сите квалитети што ги има Џејмс, со таа разлика што е порафиниран офанзивец, а плус е фаца, ама па и му недостига дисциплина (но мислам дека Џеф Ван Дам брзо ќе му го дотера паметот). Единствено што изгубија оваа сезона е Скот Паџет, одличен шутер за три и типичен епизодист, и сега неговите задачи ќе треба да ги делат Дерек Андерсон, Џон Бери и останатите што ќе играат на 1, 2, и 3 освен ТиМек, кој и онака си има свои обавези. Боб Сура ми е дискутабилен, од здравствени причини.

На драфт пак се одлучија за ненаметлив комбо бек, кој игра ѕверски напад, пристојна одбрана и што е најбитно, имаше една од клучните улоги во Илиноис, на патот до финалето во НЦАА лани. Тоа е Лутер Хед, кој мислам дека нема да има проблем да се снајде во Лигата и да остане како респектабилен епизодист. Некако ми остави впечаток лани, пошто цело време беше играч што води на контри, се жртвува, влага, сам крева цел напад, шутира, а ретко тоа беа исфорсирани или глупи потези. Пристојна замена за коуч Ворд. Лани беше во вториот тим на УСА.. тоа доволно збори за неговите квалитети.

На писта од лани: Трејси Мекгреди, Мао Це Тунг, Џуан Хауард, Дејвид Весли, Џон Бери, Мучи Норис, Рајан Боуен, Тореј Брагз (играчиште!), Дикембе Мутомбо

Новата програма на НАСА: Лутер Хед (24. на драфт), Дерек Андерсон од Портланд, Стомајл Свифт од Мемфис, Дион Главер од Сан Антонио, Лони Бакстер како избеглица од Катрина

Лансирани во орбитата: Скот Паџет (Њу Џерси), Мајк Џејмс (Торонто), Чарли Ворд, Кларенс Ведерспун, Вин Бејкер

И те какво засилување: Стро Свифт. Откако го клонираа во Мемфис со драфтувањето на Хаким Ворик, човекот си одбра место кај што ќе има реална шанса да оди по титулата, кај што ќе го сакаат и кај што ќе игра. Рокетси добија пак феноменален талент, сеуште млад играч, пред све желен за игра и докажување, плус сигурни полна арена, затоа што Свифт е еден од најатрактивните играчи во Лигата. Нема што да го тупиме – ги попунува на четворка (а и петка), иако си го имаат стандардниот ама и стариот Џуан Хауард, и мислам дека тоа што го најавуваа години по ред во Мемфис, ќе го видиме сега, ама во црвен дрес. Освен што е забивач, Стро е и одличен блокер и скокач, и го појачува Хјустон осетно и видливо.

Стро беше играчот кој го посакуваа скоро сите тимови летоска. Едвај чекам да видам што ќе биде сега.

Тренер: Ван Ганди поситниот, лани си потврди дека е одличен тренер – па типот во секоја сезона имал преку 50% победи и нема утнато никад плејоф освен последната во Њу Јорк кога после 19 победи и скор од 10-9 изненадно си замина (уствари не се сеќавам, да не треснам, али тоа е причата у глобала). Лани дојде у пакет со ТиМек и од одма ја најави новата ера во Хјустон. Со Јуинг како асистент специјално задолжен за Конфучие, мислам дека Рокетс го имаат моментално најжустриот „стручен штаб“ после Лејкерси (Фил, Пип, Карим). Неверојатен психолог е, школа Рајли, башка и мозок е типот, викаат дека како што он има репертоар на акции, никој друг нема. Плус и ливчињата вршат работа. Тука Рокетс се чиста десетка.

Саплај менаџер: Трејси Мекгреди дефинитивно. Првин мислев да го пишам Хо Ши Мин, ама типот е три метра висок, не е Бредли, и по дофолт он нема да има послаб учинок од лани, пошто кај него важи дека секоја сезона иде напред.

Ти Мек рецимо, стана тип на играч – носител на екипа, синоним за цел тим, метонимија за Рокетс. Лани беше одличен, годинава мора да биде МВП калибар. Мора да ја раационализира уште малце играта и да повтори пратии како против Сан Антонио кога за 30 секунди сам им даде 13 поена и ги победи.. мора да повтори некои страва шутеви во задњи моменти, мора да игра сестрано, едноставно сега е пуна форма, зенит, зрелост, го има најдоброто опкружување во кариерата и прашање дали некогаш во иднина Рокетси ќе бидат вакак конкурентни. Нека батали топ тен, нека гледа да биде прв у Нестле Кранчтајм. До лани го мислев за тип ко Винс, ама мислам дека вреди малце повеќе. Лани почнаа кај него да се гледаат шампионски искри, оваа сезона мора да се разгорат. Викаат дека ТиМек имал лето слично на Берон Дејвис – теретана, тренинг, тренинг и после шутерски тренинг. Мене ми е еден од фаворитетите за МВП, па ќе видиме..

Епилог: Хјустон после десет години, пак има шанса да се врати на тронот. Реално и ненавијачки. Иако објективно се послаби од Спарси (пред се паѓаат на цврстина и искуство), сепак, ако успеат да дојдат до нив и загризаат јако, тогаш ќе биде вуна. Имаат долга клупа и сестрани орудија, кои Ван Ганди верувам дека успешно ќе ги искомбинира. Но, првин нека стасаат до нив, па отом потом.

Многу важно за Рокетс ќе биде регуларниот дел да го поминат без потешкотии. И да извадат подобар резултат од Спарс, за да ги бутнат на четврто место и да ги соочат евентуално со Далас уште во прво коло. Голема предност им е што Олстарот ќе им биде дома, па нема да мора да се замараат со патувања и кршење форма, што значи дека ќе имаат услови да се разбеснаст веднаш по паузата.

За нив многу тежок испит ќе бидат првите три недели од првенството. До 23 ноември ќе играат со Сакраменто, Мајами, Сан Антонио, Детроит, Индијана, Далас, Феникс. Со сите конкуренти де. Ако победат на повеќе од пола од овие утакмици, тогаш нивната кандидатура ќе биде легитимирана и подвлечена со црвено.

Им предвидувам 60-тина победи, а за пласман, зависи од Спарс, ама и од Далас. Сепак, оваа сезона се појаки од Далас. Ако не бидат први на Саутвест, тогаш ќе бидат четврти/петти со Мавс и ќе играат со нив у прво коло и ќе им се одмаздат за лани. Од второ коло би ги збришале само Сан Антонио, што значи дека ако не нагазат на нив во втора рунда, не им бега конференциско финале.

За дуелите со Спарс, веќе кажав. Можно е да ги поминат, ама првин нека стасаат до нив.

Wednesday, October 26, 2005

Preview: Sacramento Kings
(Сакраменто од оваа година ќе играат и у златни дресови - по краљевски, иако мене ми мириса на кич. Да ги видиме на терен првин, сепак.)
Лето: Сактаун има добар менаџмент. Дефинитивно. Со пар потези се отарасија од смрадот у екипата, а попунија позиции со јаки и докажани играчи. Во Мемфис го пратија магнетот за повреди Боби Џекес у пакет со ѕверот Остертаг, за да го добијат желниот за игра Бонзи Велс. На четворка им улета Риф Абдур Рахим. Бековската линија им ја болдираше Џејсон Харт, кој ја го рачунам за доста потценет. Го оставија јадачот на селари капот Мобли да крши глава, а плус со тоа потврдија дека Пеџа е тој што треба да троши топки. На драфт го избраа Фрешменот на годината, Доминиканецот Франциско Гарсија. Како фри ејџент го украдоа Аустралианецот Лук Шеншер, човекот кој се носеше рамо до рамо со Емека, Фрај и Богут во Џорџија Тек, што ако малце се набилда, не му бега гарантирано место во Лигата. Едноставно, потези со кои Џиоф Питри конечно имаше добар пазар (кој лани започна со клоцата на СиВеб за тројца повеќе од солидни епизодисти).

На престолот: Биби, Пеџа, Кени Томас, Бред Милер, Брајан Скинер, Кевин Мартин, Корлис Вилијамсон, Ерик Дениелс

Престолонаследници: Рахим, Бонзи, Харт, Шеншер, Рони Прајс, Џамал Сампсон

Абдицираа: Боби Џексон, Катино Мобли, Еди Хаус, Морис Еванс, Дариус Сонгаила, Грег Остертаг

Најважно засилување: Тука се мислев меѓу Бонзи и Риф, и вториов победи.

Не, не е Џералд Волис. Шариф на претсезонска утакмица со Мавс, против Гана Диоп.

Шариф Абдур Рахим е играч кој со години во Лигата игра неверојатно добро и е во лузерски тимови. Сеуште ја нема видено светлината на плејофот. Меѓу Кингс влага на голема врата, пред се` затоа што ќе попуни многу на четворка, а со тоа ќе му олесни на Кени Томас, кој од клупа игра пет пати подобро. Ќе му овозможи и на Корлис Вилијамсон да игра на тројка, онаму кај што најдобро се снаоѓа. Да не зборам колку ќе го растерети Бред Милер под кош, затоа што е одличен скокач. Прилагодлив е, и мислам дека ќе сфати дека сега е дел од јака екипа, а не лоун ренџер. Сестран е, и неверојатно го заострува нападот на Сакраменто. Знае и да се спушти на тројка, знае да пренесе топка, додава, финтира.. Неверојатен играч еден-на-еден. Е сега, мора да се стегне во одбрана, ако сака повеќе минути, затоа што Кени Томас прави се` што прави тој, со таа разлика што одбраната му е појака, ама е понизок и нападот му е малце попроблематичен.

Како и да е, Риф е право витаминче за оваа екипа, особено што во играта потсетува на Крис Вебер.

Тренер: Бркот Аделман е 17 години прв тренер во Лигата и има 61 посто успех. Во Сакраменто е од Локаутот, и со нив го нема утнато плејофот. Немам што да зборам за него, има толкав кредит кај браќата Малуф, па најверојатно ќе биде тренер на Кингс додека не се пензионира. Не верувам да направи некоја катастрофална грешка, па да доживее фри фол, затоа што со таков тим, искусен тренер не може да погреши. Оваа сезона ќе си се прошета низ 82-те утакмици, и не верувам да го испушти скоро загарантираното прво место на Пацификот (пошто Феникс едно пола сезона ќе бидат у агонија, а парашање е колку после враќањето на Амари ќе се вратат у форма). Оваа сезона има доста нови имиња, а он е познат по тоа што од шупаци прави играчи (Даг Кристи, Корлис Вилијамсон, Боби Џексон, Скот Полард, Пеџа и т.н.). Башка он е тренер што знае најдобро да компензира повреди, бидејќи имаше пуно прилики да се изверзира.

Багажот ќе го носи: Мајк Биби. Пеџа не го рачунам за некој фактор, затоа што а он дал 5 тројки или се разиграл Брајан Скинер, исто се фаќа. Биби е незаменлив.

Уште кога дојде во Сакраменто, сите знаеја дека момакот што праеше пуздер по НЦАА терените (заедно со Мајлс Сајмон) ќе ја даде озбилноста на екипата, нешто што не можеше да го направи Џеј Вил. И така и би. Уште истата сезона отидоа најдалеку во историјата на клубот – финале на Запад кај што изгубија од Лејкерс во седмата.

Биби стана лидер на екипата. Со самото доаѓање. Вебер беше премногу ѕвезден за таа улога, а Дивац премногу стар. Лани, двајцата заминаа. Разочарувачки беше слабиот пласман и смртта во првото коло, ама оваа сезона верувам ќе одат подалеку.

Што е улогата на Биби? Епа, нешто како што е Неш во Феникс или Кид во Њу Џерси или Марбери во ЊуЈорк или како што беше Меџик во Лејкерс. Он е сега душата на тимот, моторот, катализаторот, погонот, срцето и сонцето околу се` се врти. Пеџа мислам дека го сфати тоа лани. Бред Милер никогаш не се трудел да биде бр.1. Шариф пак, е паметен и знае да се прилагоди.

Биби треба да ја оправда новонастанатата ситуација – тоа што сите го осеќаат, треба да се конкретизира. Треба да пружи 25-3-8 сезона, и притоа да биде прв во тимот во категоријата „поени во последна четвртина кога разликата е едноцифрена“. Има талент и вештина за тоа, само треба да запне.

Бољи од лани: Лани Сакто немаше лош скор (50-32), ама тоа беше доволно само за 6. место на Запад. Којзне по колку време имаа над 10 порази дома, и тоа е она што треба да ги загрижи. Знаење и сила имаат, ама тоа што го изгубија се вика „моќ“.

Све, све, ама крал не. Со него на чело, ни до второ коло не стасаа. Се надевам дека сфати дека е само обичен пиун.

Знам дека ви е преку глава, но морам по којзнае кој пат да ја спомнам повредата на Амари, затоа што таа е фактор за успехот на Феникс, а со тоа влијае и на сите Западни тимови. Сакраменто, веројатно оваа сезона ќе го ќари Пацификот, и со тоа ќе биде од првото до третото место на Запад. Во плејоф, би требало да одат понапред од прва рунда, а и таму имаат шанси, само ако не „нагазат“ на Спарси. Велам дека имаат шанси, затоа што се комплетни, а и клупата не им е за жалење. Сепак, Хјустон и Далас, па и Денвер, делуваат некако постегнати од нив. Ама, не би ги отпишал унапред.

Ќе играат стандардно динамична кошарка, пошто со Биби на кец, немааат друга опција. Додатен шмек им дава Шариф, кој мене ми е ептен добар за гледање, од проста причина што знае да поентира на милион начини. Франциско Гарсија, ако игра, ќе допринесе со атлетицизмот и скочноста. Бонзи Велс е исто така уште еден фактор за гледаноста на Кингс, затоа што тој е играч кој прво у памет му е да отиде на влез.

Се` на се`, добра екипа, што нема лесно да отпадне од трката за титулата.

Кралски муабет бaj Каракаш: Кога сите навиваа за Кингси, ја не го правев тоа. Само затоа што сите што навиваа за нив тоа го правеа од само една прчина - заради Владе и Пеяа, и ништо друго. Но, за разлика од тој тим, овој ми се свиѓа, во него е еден од најпотценетите играчи во лигата, Шариф и еден од најјаките плејови и лидери на теренот, Биби, а за разлика од колегата ми, ја нема да фрлам со камења по Пеџа, затоа што момакот има еден од најубавите шутеви на светот. Тачно е дека не е лидер, но тоа е улога на Биби, со Риф во тим се шири теренот, а со тоа и просторот за Стојаковиќ и неговите трици. Битен дел би требал да биде и Бонзи, кој никако не се уклопи во Портланд и Мемфис, ваљда сега ќе сака да покаже дека талентот не му е за фрлање. Во Бред го имаат 2. или 3. центар во лигата, а Мартин би требал да биде пријатно изненадување. Аделман никад не сум го поштуел нешто посебно, но се има докажано како добар рег. сезона тренер, што не е случај и кога збориме за плеј-офот, кој не им бега сезонава и кој после проблемите во Феникс значи веројатно прво место во Пацифик. За повеќе мислам дека годинава не можат, но ни јас не би ги отпишал однапред. ПС- златните дресови им се УЖАС!!!!

Tuesday, October 25, 2005

Preview: Phoenix Suns
Трампата Кју за Томас, нит беше логична за Никс, нит за Санс. Ајзеа се потврди дека е шупак, а Коланџело најави дека ќе го ебе ѕверот од тим што лани хараше по Лигата

Све, све, ама распуст не: Феникс летоска успеа од елитен тим да си го деградира ростерот со само неколку потега. Првин, го трампаа Q Ричардсон во Њујорк за Курт Томас (океј, потегот со Томас сега ќе се компензира со повредата на Амари), со што го загубија шампионот у пуцање тројки и си отворија рупа на двојка/тројка. Следен бисерен потег беше трампата на Џо Џонсон во Атланта – за никој друг, туку тулумбата Борис Дио и два идни пикови! И после тоа, ги оставија Стивен Хантер и Бо Аутло (на моменти бриљираа лани, а и во плејофот се покажаа) и како замена го донесоа Брајан Марли Грент. На двојка и тројка се „појачаа“ со Раџа Бел (ќе им игра у прва петорка заедно со Дио) и Еди Хаус. Со еден збор – потезите на управата на Санси се „сакам кажам – не знам речам“. Тотално ја сменија концепцијата на екипата од ран енд ган во некоја импровизирана стандардна формација (центар Курт, четворка Амари), која јас ја доживувам ептен скептички. Палец надоле.

Единствен позитивен потег е што со 54. пик го избраа Дижон Томпсон, талентот од УКЛА, кој беше лани во првиот тим на Ол-ПАК-10 конференцијата во НЦАА. Според играта во колеџ, има шанси за напредок.

Всушност, Коланџело самиот си изјави дека се спрема да ги тепа Спарси. Океј, добија голем човек што ќе се замара со Данкан – Томас, добија пар одвратни фаци со кои ќе умртват игра, ама па во меѓувреме го изгубија ланскиот лик.. без грам памет!

И натаму светат: Амари, Неш, Матриксот, Волтер Меккарти, Џим Џексон, Роналдињо Барбоса, Пол Ширли

Огреаа: Дижон Томсон (54. на драфт), Курт Томас од ЊуЈорк, Борис Дио од Атланта, Раџа Бел од Јута, Пет Бурки од некоја крчма во Ирска, Брајан Грент од Лејкерс, Еди Хаус од Сакраменто, Џејмс Џонс од Индијана

Зајдоа: Џејк Воскул во Шарлот, Квентин Ричардсон во Никс, Џо Џонсон во Хоукс, Стивен Хантер во Сиксерс, Бо Аутло во Орландо

Апгрејд на тимот: Курт Томас. Човекот со најмазно шутче од полудистанца, и најскромниот центар, иако добиен во најшашма трампата летоска, сега ќе биде битен (во првата половина на сезоната) во пополнувањето на вакуумот во рекетот што го создаде коленцето на Амари. Ако си ги повтори респектабилни дабл-дабл партии од лани, ќе помогне во неутрализирањето на болката што им ја причини повредата на Горилото. Башка додава малце одбрамбен дух, нешто што се осети дека им фали лани во плејофот. Ај нека е за арно, вика Коланџело.

Тренер: Од тоталка лузер, лани Мајк Д`Антони стана тренер на годината (во својата само трета сезона како хед коуч). Првите две сезони во Феникс му беа убитачни, со некои мизерни триесетина посто успех. Лани пак, дојде до најдобриот сезонски резултат, со цели 62 даблјуа, или во превод 75 посто. Поразите сите му беа под олеснителни околности – кога некој му беше повреден. Значи, Д`Антони е одличен тренер. Е сега, прашалник ми е колку ќе се снајде со Бел и Дио во први пет, и пола сезона без клучниот играч. Он е тип што сака да игра брзо, напаѓачки, шутерски.. Бел и Дио се далеку од катастрофа, ама па и далеку од Кју и Џо. А па кога ќе се врати Амари ќе мора да се прилагоди на петорка Неш – Бел – Матрикс – Амари – Курт, што значи дека ќе мора да мења тактика.. сумљиво, сумљиво.. се надевам ќе се знајде, ама не гарантирам :)

Под притисок: Матриксот. Шон Мерион после ланската бламажа со Спарси, мора како знае и умее да се пере.

Кога го мислев одамна текстов, бев сигурен дека тука ќе го лупнам Амари или Неш. Неш отпадна – МВП е, и во него нема сумља дека ќе даде се` од себе, се подразбира. Подобро од лани, не може да изигра. Значи остана Амари и прашањето за неговиот напредок – ментално и дефанзивно. Ама сега, во новонастанатата ситуација, него не го есапам, па така Матриксот ми е на тапет - мора да поплни дел од празнината што ја предизвика Амари, мора да пополни дел од мањакот на Бел и Дио, мора да ја повтори играта од лани.. уствари не мора, ама пожелно е, ако сака плејоф.

Амари, жив среќен после потпишување екстензија на договорот. Најави подобар резултат од лани.

Епилог: Кога ги планиравме привјуата со Енко, си рековме фаворитите да ги оставиме за на крај. Пошто Феникс лани беше еден од малкуте фаворити, гос тавивме лејт он д скеџуал. Ама, се деси тоа пехот, веќе неколку пати спомнат погоре, па скилот на момците од пустињата како вртоглаво да падна.

Факт е дека ако имаат бар 40 посто победи до враќањето на Амари можат да бидат задоволни. Факт е дека, нема да има ни Т од ланскиот ТИМ што го имаа (не Данкан). Факт е дека, ако влезат во плејоф, ќе се мукаат со Сан Антонио/Сакраменто/Денвер/Хјустон, и ќе бидат „оштетени“ со мањак утакмици на домашен терен.. се` на се`, ланскиот успех, оваа сезона, нема да го повторат.

Исто така, реално е дури и да не влезат во плејоф. Никој нема муда да ги отпише, ама јасно е дека на Колаџело и Д`Антони им гори под газот. Оваа сезона ќе ја почнат со само двајца од ланските први пет. Ќе им фали ланскиот прв стрелец и скокач, ќе фалат шутери што Неш ќе треба да ги храни, ќе фали и брзина и убиствен инстинкт во нападот.

Феникс, во однос на ланското прво место на Запад, ќе доживее слободен пад. Ќе го јадат од сите екипи за кои сеуште не сме напишале привју, и ќе треба да се концентрираат да не кикснат против слабаците.

Утакмиците кои ги завршуваа со по 120 поена, оваа сезона ќе им се повторат само кога ќе играат продолженија. Едноставно, си го осакатија тимот, а и Амари ги осакати. Може звучам песимистички, ама чекајте да видите како не можат да дојдат ни до 70 против Детроит..

Се` на се` - ако се стегнат – од 5-8 место на Запад.. ако не.. со судни маки плејоф.. ако потфрлат.. повеќе среќа догодина.

Е, ако се оствари една од првите две опции, во плејоф може да доживеат буст – сепак јадрото од лани им е истото. Ама, финале на Запад со минимална веројатност (но не исклучено). Таму пак – може да играат жилаво со Спарси – новиов тим им е правен со таа цел.

Резиме: Лани, ко песна им беше да дојдат до Спарс. Таму попија чекан. Летово проектираа тим што ќе им конкурира на Спарс. Само што сега првин треба да стасаат до нив, а патот им е милиони километри со пречки. Замаглена иднина, со шанси за секаков исход. Најверојатно мизерен.

Karakash takes: Вака гледам ја на Санси: Уствари, ја не знам како да гледам на Санси затоа што во нив ич не го гледам тимот кој лани ја изненади цела лига и со својата ран енд ган игра го освои Западот. Ги нема Џо и Кју, а на подолго нема ни да го имаат Амаре, кој ќе одмара најмалце до Ол-Стар, ако не и јаче. Од ланските стартери остануваат МВП Неш и Мерион, и толку. Нови у први пет им се Курт Томас, Раџа Бел?!?!?! и уште некој, засега недефиниран. Сигурен сум дека нема да го имаат ланскиот страшен напад, ги немаат најдобрите двајца шутери, а ќе го немаат ни Ѕверот. Во негово отуство рекетот ќе го "чуваат" Брајан Марли Грент и Томас. Тужно. За нивна среќа, дивизијата им е каша-попара, така да ништо чудно со враќање на здрав Амаре (?) да го освојат Пацификот, па да бидат 3. на Запад. Мислам дека лани беа најблиску до правење нешто побитно по '93 и дека таа шанса тешко дека ќе ја добијат пак, барем не со овие играчи кои ги имаат. One year wonder Suns? I think so.

Sunday, October 23, 2005

Preview: Denver Nuggets
Летен распуст: Кики Вандевеге летово не се претргна од активност како лани, но сепак направи 2 респектабилни зделки, со кои го појача тимот што игра во пижами. На драфтот го избра ѕверот Џулиоус Хоџ (иако има фаца Буркина Фасо, Хоџ мене ми остави впечаток како еден од најкомплетните колеџ играчи во последниве неколку години, и покрај тоа што играше за Норт Керолајна Стејт – дебело во сенка на Тар Хилс и нивната комплетна петорка која оваа сезона влезе во Лигата). Го ангажираа и Ерл Вотсон, ѓулето од играч што успеа да го истисне Џеј Вил лани од Мемфис. Едини бош потег им беше трампата на Џерет Џек за пакетот Линас Кеиза и Рики Санчез.. но, со Андре Милер и Ерл Вотсон во екипата, па и нема место за напредок на млад плеј.

Планинци: Кармело, Бојкинс, Кемби, Кенион Мартин, Андре Милер, Франциско Елсон, Вошон Ленард, Нене, Едуардо Нахера, Грег Бакнер, Весли Персон, Брајон Расел, Марк Поуп, Дермар Џонсон

Планинари: Џулиус Хоџ (20. пик), Линас Кеиза (27.), Рики Санчез (35.), Алекс Хервел (52.), Ерл Вотсон

Шумар: Луис Флорес

Ако може да се каже – засилувања: Џулиус Хоџ, како што спомнав, во НЦАА беше пример за олараунд играч, кој прави буквално све во екипата. Ќе биде енерџајзер, ама мора да се навикне на клупосување и помала минутажа, бидејќи на 1, 2 и 3 (сегде може да игра) е „пребукирано“ од Ленард, Бакнер, Мело, Бојкинс, Милер, Персон, Вотсон.. овој последниов пак, е супер компонента за оваа екипа, бидејќи носи малце одбрамбен дух во предната линија.

Сепак, ниеден од двајцата не е типично „засилување“, затоа што нема да направат некоја видна разлика, а накрај краева, целата екипа од лани ќе игра и оваа сезона.

Тренер: е на оваа точка ќе мора да се стави знак ѕвездичка - затоа што е најбитна. Џорџ Карл, лани покажа дека е еден од најмоќните мозоци во историјата на Лигата. Успеа од тим со скор од 21-27 да стигне до скор од 49-33 и луѓето почнаа да го вбројуваат во кандидатите за титулата! Да појаснам – со тим кој се наоѓаше во агонија и со скршена самодоверба, Карл успеа да дојде до 28-6. Успеа да го врати Кармело во живот, кој после некои лично проблеми играше тоталка бездушно. Успеа да го уклопи Кенион Мартин во екипата, кој се мукаше повеќе од пола сезона. Успеа со некои претумбации да создаде екипа пред која у прво кола се сопна и Сан Антонио. Океј, после тоа им ги скршија кичмите, ама ќе се запамтат изјавите дека Спарси може да летаат во прво коло (и ја сумљав у такво нешто). Едноставно, се` што беше лани успех на Нагетси, е 100% заслуга на Џорџ Карл. Човекот е генијалец! Товарено магаре, ништо не осеќа: Кармело Ентони. Човекот лани како да затрепери пред одговорностите. Или беше заслепен од насловната на НБА лајв 2005. Но – играчот што го донесе Сиракјуз до титулата пред 2 години, играчот што на моменти беше над Леброн во нивната руки сезона, лани како да издиша. После доаѓањето на Карл во екипата, како да се потсреди, ама сите знаат дека тоа беше само привидно. Кармело почна да промашува, да игра индолентна и индиферентна одбрана, почна да плаче пред судии и да си се навикнува да седи со пешкирчето на клупа. И нормално, остана во сенка на ЛеБрон и експлозијата Вејд.

Затоа, оваа сезона – мора да направи „биг ап“, да застане цврсто на нозе, и да продолжи кај што застана пред една сезона. Мора малце поагресивно да настапи, да оправда се` што е вложено во него, и да не стане уште еден од плејадата „Картер“ фаци. Сакал или не, успехот на Нагетси зависи од него – преголема е довербата на фановите и соиграчите и не смее да ја изневери (пак). И да го цитирам Спајдермен: со голема моќ доаѓа и голема одговорност.

Епилог: па ако под команда на Карл играат како после Олстарот лани, тогаш тешко дека некој ќе им смета на Нагетси оваа сезона до плејофот. Имаат дебела клупа, играчи што се желни за игра, и може да компензираат по некоја повреда. Доколку Кармело биде оној стариот, тогаш ќе бидат уште помоќни. Единствена опасност е само да не дојде до сукоб на ега, бидејќи е познато дека Џорџ Карл го следат такви ситуации.

Денвер и оваа сезона ќе биде еден од тимовите што треба да се гледаат. И еден од тимовите што ќе „конкурираат“. Со повредата на Амари, и нив им следува едно местенце погоре на табелата на Запад, ама тоа и не е толку битно - со оглед на тоа што милион посто ќе бидат шампиони на Нортвест, нив им давам од прво до трето место на Запад, и минимум 55 победи. У плејоф – па редно е и они да пројдат у втора рунда! Всушност, ако во прво коло им се паднат Лејкерс, Мемфис, Јута, Клиперс или некој тим од таа класа, па влезат одморени во втора рунда.. тогаш и финале на Запад е реалност. Понатаму не се знае.

Што вика Каракаш: Се слагам со колега ми и дефинитивно ги ставам Денвер меѓу фаворитите на Западот, кои веројатно ќе ја освојат својата дивизија и така ќе си обезбедат најмалце 3.место у конференс.Е сеа, не би му придавал толкаво значење на Џулиус Хоџ, кој има проблеми со законот откако една цура го обвини за силување (дежа ву во Колорадо), ако и се извади без да лежи, онда тешко дека ќе има минути на двојка. Поголемо знажење ма Вотсон, кој лично за мене беше еден од најнелогичните потези летово. Лесно може да се деси Ерл да стане стартер, а Андре Милер да се пресели на двица, експеримент што не знам баш како би изгледал. Што се тиче Мело, мислам дека он ќе си биде ОК сезонава, а од голема важност ќе биде здравјето на Кемби, зашто негова алтернатива е шупакот Елсон. Одреден притисок ќе има и врз Карл, кој сеа го има тимот на цела сезона. Најслаба позиција им останува двојка, а офанзивно гледано можеби и послаба им е четворката, каде Мартин и Нене не се некои стрелци, освен на цепелини и коа се сами под кош. 3.место на Запад минимум, за повише ќе видиме, се зависи од рехабилитацијата на Амаре и играта на шампионот.

Saturday, October 22, 2005

Preview: Washington Wizards
Лето: Визардси летово го пројда правејќи ги најшпиунските потези во лигата. Првин, го пуштија пуфката Лери Хјуз да крши глава во Кливленд. На Негово место го ангажираа Антонио Дениелс. После тоа го пуштија Хуан Диксон да крши глава во Портланд, пошто такво играчиште како него мора да иде у тим кај што ќе игра.. капак на све, им го утрапија Квами на Лејкерси, а од нив ги земаа Еткинс и Батлер (двајцата од првата петорка).

На драфт бираа само еднаш и тоа во втора рунда, како 49. и го лапнаа Андреј Блаче, кој како средношколец, веројатно ги има истите шанси за напредок како и Квами, и веројатно ќе дојде до неговото ниво, иако е избран 48 места подоле.

Зашто овие потези се добри за Визардси: Хјуз е големо его и квари хармонија – на негово место ги имаат Дениелс и Батлер, кои сигурно ќе ја попунат дупката. Квами никогаш не играше ко што треба, а лапаше пара – и нормално, неизвесноста што им ја диктираше и парите што им ги крадеше, ги решија луѓето од управата да го пратат на другата обала. Во меѓувреме, неговото место го попунија со андерачиверот, али сеуште потенцијално добриот Калвин Бут (кој како колеџ играч беше ептен добар – дефанзивен играч на Биг Тен `98, дел од американската репрезентација `98 - `01). У секој случај – лето у кое баш си го заштрафија тимот и му дадоа прав НБА лик – 2 ѕвезди, повеќе епизодисти и пар спијачи.

И натака волшепства ќе прават: Аренас, Џејмисон, Хејвуд, Џарвис Хејс, Итан „појавата“ Томас, Џеред Џефрис, Питер Рамос, Дејмон Браун, Ентони Пилер, Мајкл Рафин

Тазе маѓосани: Андреј Блаче (49. на драфт), Калвин Бут, Антонио Дениелс, Кеирон Батлер, Чаки Еткинс, Били Томас Вештери: Стив Блејк, Хуан Диксон, Лери Хјуз, Квами Браун, Лејрон Профит Најважно засилување: Кеирон Батлер. Човекот што како руки имаше неверојатна сезона и после тоа успеа да си ја уејебе кариерата и да дојде пак назад, мора да продолжи да иде напред. Лани наводно ќе му помагаше на Коби у ЛАЛ, ама на таа екипа ни ГОспод не и` помага. Сега, има и искуство и подобра околина, па мора да почне да допринесува со стандардни бројки. Лани се врати кај што застана првата сезона. Докажа дека е карактер, и дека нема простор за губење доверба. Вашингтон го здиплија у најважниот момент, кога по втор пат кариерата му трга нагоре. Да остане здрав и да работи ко лани – и сите ќе го заборават Хјуз. (инаку лани Батлер ја имаше на општо изненадување најдобрата сезона – 15.5 поена на 45 посто од поле, скоро 6 скока и издржа респектабилни 77 натпревари, сите во првата петорка) Тренер: Џордан, али Еди, и не тој од Формула, ми е најнетренерската фаца во Лигата. Сеуште не ми е јасно како успеа лани да го води тимот лани до тој скор и до плејоф. Накратко – типот е мрцина, упропастувач, до лани имаше едвај 30 посто успех. Се` си мислам дека е спремен да го ујебе и овој тим, како што тоа го направи со Сакраменто на Мич Ричмонд и Волт Вилијамс. Лани беше среќа, и не се исплати да се ризикува со таков идиот на клупа.

На плеќа најмногу товар ќе носи: Аренас. Џејмисон никад не можел да се снајде како прва виолина, додека Аренас природно е лидер. Мора да почне да се враќа кон корените, т.е. да почне да подава повеќе, како порано. Сега е осамен во „превозот на топката“, и ќе треба да се поврати меѓу плејмејкерите. И да остане здрав. Зашто без него, црно им се пише на момците од главниот град - тешко дека Дениелс или Еткинс ќе го заменат еден од топ 5 плејовите во Лигата.

Не би сакал и натаму да разглабам зошто се` ќе зависи од Аренас – човекот е потенцијален трипл дабл, добар у одбрана, цврст у напад, има милион оружја, има муда да пресече во најбитните моменти, знае сам да диктира темпо на утакмица и е неверојатен работник. Од тотален шупак и материјал за на баскет у гетото, Нулата стана фактор и олстар играч. И ги прероди Визардси.

Епилог: па ако репер е ланската сезона, тогаш оваа би требало да биде уште побериќетна за Визардси. Но, ако се земе во предвид и предпоследната 25-57 сезона, прва на Еди Џордан на клупата на Вашингтон, тогаш.. чорба. Затоа ми е многу сумљиво – кадарски, сега се појаки од пред една година, ама кормиларот им е тотално нестабилен. Човекот не е авторитет во соблекувалната, и го брука светото презиме кое го има. Али сепак, со ланските успеси (втората рунда на Исток) си обезбеди бар уште една година место за дебелиот гз на клупата на Визардси.

Би требало пак да играат стегната кошарка како лани – со таа разлика што топката нон стоп ќе иде преку Аренас. Сега се малце појаки на шут (и Батлер и Еткинс и Дениелс се пооштри отколку Хјуз). Џејмисон ќе има повеќе место и во и околу рекетот пошто сега го нема Квами, а и ништо чудно да се премести на четворка, ако Џордан реши да игра со пониска петорка.

Се` на се`, во пост-Џордановата (за Вистинскиот зборам) ера која е дефинитивно започната со прекинувањето на проектот Квами, Визардси би требало да пружат добри резултати. Околу 45-50 даблју-а сигурно.

NBA live 2006 [тазе проверено]
Играта, морам да кажам, дека е ремек дело, неверојатно добро реализирани замисли, на сам раб на виртуелна реалност. Иако има и маани, сепак играта остава без здив. Накратко:

Новости: воведен е фичрот „freestyle superstar“ како и „signature moves“. Тоа значи дека со Кид, Неш и некои други, може да харате по терен и да давате неверојатни пасови, позади грб, у трк, од земја, од табла, криви очи и сл. Со Коби, Мекгреди, Ајверсон и сл., може да идете на најнемогучите влезови, да шутирате од небрано, да ги праќате противниците по пиво и сл. Со Картер, Џош Смит, Ричардсон и уше некој, можете да ЛЕТАТЕ преку луѓе, да корнете обрачи, да правите постери и то. Све со посебни потези. Со Пеџа, Реј Ален и Мајкл Ред, не се утиња од чиста позиција.. со Шек, Амари и другите говеда се гурате и куцате преку луѓе како Кинг Конг.. со Бен Волис, Артест и уше некои, се игра најпеколната одбрана со многу финтаџиски банани, односно украдени топки.. и то. И што е најдобро, кај мултитаскинг играчите има комбинација на повеќе вештини.. така Коби ем што у напад не може да го сопрат, краде лопти и то.

Има некои подобри потези на олстарот у куцања, а во династиите воведено е и ангажирањето на помошен персонал.

Игривост: одлична, иако можда е малце комплицирано (како ова погоре на пр.). L1 во комбинација со другите копчиња, секогаш ви дава некоја фристајл суперстар егзибит (ако ја поседува играчот нормално). Кај секој е различно. Шемата со акциите и стратегиите останува пак на СЕЛЕКТ + копчињата или стрелките.. скоро исто е ко претходните, но уште покомпликувано. Сепак, кој има искуство на џоистик и коцкасти палци, одма се привикнува.

Слабости: како и секоја сезона, така и оваа, слабо се апдејтувани ростерите. У Лејкерс селари капот ми го јаде Грент, а го нема МекКи на пр. Пола пикови ги нема, а и да ги има, ич не се погодени.. и на Индијана им ги нема новите дресови (али тука мислам дека треба читови или да отклучиш нешто).

Неверојатно гадна новост: саундтракот е пред све некој шабански латино регетон, уште Гасолина да ја стаеле.. порано беше подобро, сеа све е на весели црнци со златни ланци.. ежат некои бедни латино ритмови, бљак.

Неверојатно бизарна новост: има ретро мод, каде што ја играте НБА лајв 95 – дводимензионално.

Оценка: 8.9 од можни 10 (саундтракот и Брајан Грент у Лејкерс не се опростува).

Препорака: земете ја што побрзо, за да си ги направите сами ростерите, па ко ќе почне сезоната на тенане да си плескате. За компјутер не знам што конфигурација бара.

Први искуства: неверојатно добра игра пружа Квами Браун (дабл дабл против Детроит), а Коби не знае да пуца тројки. Берон Дејвис е незапирлив (37 поена против Сакраменто), а Ајк Диогу изненадува кога се крши утакмица (6 п. и 6 с. во последна четвртина). Пеџа и Биби се незапирливи сами на шут.. Чарли Вилануева е напраен тром (ќе си го средам ја кај да е), али се снаоѓа.. Сан Антонио се богови, иако Хори им е ставен у први пет.. не знам по кој основ Рашид Волис е напраен незапирлив и од надвор и у рекет.. ЛеБрон и Вејд се кошмари.. од Амари бегајте.. слободните се пак заебани.. Артест дава тројки.. Индијана на контра се казнена експедиција – Бендер, Џермејн, Џекес и Артест – сите завршуваат на влез.. Индијана уствари ви се најкомплетни за играње после Спарс и Пистонс.. олстарот у тројки е тапа како и секогаш.. али куцањата се феноменални.. не играјте со Милвоки, нема со кого кош да даете.. а и со Торонто истото ви важи.. компјутерот игра само со плејмејкерите (Мајк Џејмс ми дае 39 поена ама сепак го тепав).. тешко се дава кош од шут, па затоа почепкајте у кастом сетингс.. и тоа.

Wednesday, October 19, 2005

Preview: Utah Jazz
Летен одмор: Мормоните летоска за разлика од очекуваната активност на пазарот, учествуваа многу мрзливо во бркотницата по играчи. Во суштина, не направија никакви битни промени, освен додавањето на Дерон Вилијамс (ѕвер од играч, малце подоле) кој го избраа како 3. пик на драфтот. За него богами и се жртвуваа, праќајќи ги 6. и 27. во Порланд. Од другите активности – не се претргнаа за некое име. Сепак, голем и важен потег беше што си ја вратија легендата на кошарката, неповторливиот, семоќниот, и уште како и да го наречам Грег Остертаг (кој имаше екскурзија до Сакраменто и Мемфис). Сега симболот на Јута е назад и е спремен да оди по МВП титулата. (ова го пишав во недостаток на други работи). Ангажираа и две потенцијални изненадувања во Милт Паласио и Девин Браун (легендата на Тексас Колеџ може да експлодира, ништо чудно).

Остана целиот тим од лани минус Раул Лопез (Мемфис), Кирк Снајдер (Њу Орлеанс) и К`ртис Бордчарт (Бостон).

По жени дојдоа: Грег Остертаг од Мемфис, Милт Паласио од Торонто, Девин Браун од Сан Антонио, Дерон Вилијамс (3. пик), Си Џеј од Сан Андреас (се мисли на 34. пик Си Џеј Мајлс), и Роберт Вејли (51.)

Најважно засилување: е баш засилување за овој тим е Дерон Вилијамс. Бекот на Илионис доаѓа на голема врата во Лигата, после феноменалната сезона во НЦАА. Споредбата со Џејсон Кид и не е случајна (иако е претеризам). Сепак, Дерон е енергичен плеј, неверојатно талентиран со топката. Како додавач е скоро перфектен, прототип на асистент, а и шутот не му е лош (плус знае да погоди кога е тенко). Физички е јак, психички е стабилен, а како мана единствено може да му се земе непостојаноста во одбрана. Сепак, тоа го компензира со присуство под кош, каде знае да зграби некој скок. Се` на се`, перфект фит за Јута, каде конкуренција едино ќе му биде Кит Меклеод и Милт Паласио.

Тренер: Џери Слоун е една од карактеристиките на Лигата. Тренер во Лигата е од времето на ладната војна (`79-`82 во Чикаго), а во Јута е цели 17-18 години. Доволно е да се спомне дека во кариерата има преку 60% победи. Педагог, психолог, стратег, стручњак и што ли не. Иако е старо аро, сепак го бива. Немам повеќе што да кажам за него. Успеа да го направи Стоктон човек, зашто да не и Дерон.

Фактор на успехот: е сега, малце дипломатски. Погоре кажаното за Дерон мора да се потврди и во оваа категорија. Во колеџ беше монструм, ама ако спласне во Лигата, тогаш Јута ќе немаат плеј и ќе го јадат стапот како лани.

Ама Дерон би требало да изигра најпоштено. Тогаш, се` зависи од здравјето на АК47 и Карлос Бузер. Ако Кириленко планира пак повеќе да седи, отколку да игра, тогаш може да им пишеме крст.

Значи, општо – фактор за нивниот успех оваа сезона ќе бидат зглобчињата и мускулчињата на Бузер и Кириленко.

Епилог: дефинтивно подобар од лани. Јута ќе заврши над цифрата од 26 победи. Не е логично пак да се пола година без најдобриот играч. Плус, оваа сезона имаат само појачање во Дерон (а и Грег Остертаг – смејте се, ама битен е), додека не загубија ништо освен мувачаана. Гиричек, Раџа Бел, Окур, Девин Браун и Харпринг би требало да бидат солидна поддршка за Дерон, АК и Бузер. Сепак, лани беа најавувани како сигурни патници во разигрувањето, а они завршија „пред испаѓање“. Затоа оваа сезона не планирам да им гарантирам нешто такво, иако се објективно појаки од пред една година. Само можам да кажам дека познавајќи го Слоун, ќе играат добра кошарка. Ќе местат акции кои ќе ги диригира Дерон, ќе бидат дисциплинирани, и ќе играат одбрана. Другото е прашање на квалитет. Ако успеат сите да играат колку што имаат потенцијал, зошто да не би се пробиле низ тешката конкуренција на Запад?

Dresscode [official]
Дрескоудот официјално стана правило во лигата. Овдека го имате од А до Ш. Накратко, правила кои ми оставија впечаток: - Пропишаната облека се дефинира како бизнис кежуал. - Мора да се почитуваат правилата на секој настан под покровителство на Лигата или тимот (пред утакмица, после утакмица, прес конференција, седење на трибина и така натаму). - Забранети се: патики, сандали, папучи, скејт ципели, чизми, маици без ракави, кратки панталони, маици, дресови, било што се става на глава - за време на пресови, седење на трибина а може пред и после утакмица со одобрение на тимот ( се мисли на капи, качкети, стегачи), слушалки (ова само кога снима камера, у соблекувална и автобус/авион можит), ланци и тракатанци над облеката (оу је!), цвик за сонце додека се во затворена просторија.. Другото и не е битно. Едвај чекам да видам прес на Фили и Ајверсон у одело без тракатанци.

Tuesday, October 18, 2005

Preview: Chicago Bulls
Свитни вреди за двајца - бар толку место зима на клупа
Летен распуст: И Чикаго можам да го вметнам во „сумљивите“ тимови, судејќи според летото што го истрошија на некои недефинирани потези. Излегоа од јака сезона и како да заборавија дека секој тим мора да се освежува со млад талент, а уствари немаа ни шанса за тоа, бидејќи благодарејќи на потезите во минатото, не ни учествуваа на овогодинешниот драфт. Паметен потег им беше трампата на срчевиот болесник и типот што нема ни К од кошаркар, Еди Кари, у пакет со старото спремно за пензија Антонио Дејвис.. е сеа, у замена го добија најголемиот г`з у Лигата – Мајкл Свитни, и докажан растурач на екипи – Тим Томас. Сепак, Свитни ќе помогне да се попуни значително ослабениот рекет (и те како ќе го попуни со своите 2 тона мев, цицки и газови). Џапнаа пар „страшни“ имиња како Сонгалиа и Малик Ален на пазарот на слободни агенти, а не изгубија многу во Френк Вилијамс.

И натаму ќе ги дува промаја: Тајсон Чендлер, Бен Гордон, Кирк Хајнрих, Луол Денг, Андрес Ночиони, Ерик Пиатковски, Лоренс Фанденбурк, Едриан Грифин, Крис Духон, Отела Херингтон, Џанеро Парго

Развигорчиња: Малик Ален (Шарлот), Дариус Сонгаила (Сакраменто), Тим Томас, Мајк Свитни, Џемејн Џексон (ЊуЈорк), Еди Басден (од немајкаде)

Однесено од ветрот: Еди Кари и Антонио Дејвис (ЊуЈорк), Џеред Рејнер и Френк Вилијамс (Клиперси)

Најбитно ново лице: Тим Томас. Типот иако сее недоверба и негативна енергија, сепак е голем (сеуште) потенцијал, олараунд 2-10 типче, кој игра на секоја позиција. Ако размислува и рационално го искористи тоа што му е дадено од мајка природа, тогаш може да биде.. пуу.. немам зборови. Ама он е уште еден од плејадата Џи Јунит играчи без грам памет, со многу платина на себе и причина за играње – зелените. Сепак, ако игра на 4, ќе го премести Чендлер на центар, а Луол Денг ќе може да остане во првите пет на 3, со што ќе бидат една од подинамичните предни линии во Лигата. И тек ако Томас прифати дека не е најдобар и дека на времето Џордан бил подобар од него, ќе има место за напредок.

Тренер: Скот Скајлс е еден од најбитните членови на новата генерација тренери (53 посто успех во кариерата). Јас искрено, прва слика што ја добивам кога ќе го чујам неговото име е сликицата од еден албум со самплепливи, како води топка и му се веат 2-те влакна на ќељавицата. Шала на страна, Скот Скајлс е перфектен тренер за тим кој целата игра ја базира на плејот, а Чикаго е токму таков тим. Во Феникс го учеше Џејсон Кид, а потоа и Марбери, а од пред две години му е ментор на кошаркарскиот Хаклбери Фин – Кирк Хајнрих. Првата сезона во Чикаго му беше дебакл, ама затоа лани што убаво изненади со првото и за влакно пласман во второто коло од плејофот. Годинава нема зошто да не продолжи во ист стил.

Најмногу ќе зависат од играта на Чендлер. Сега Тајсон е во многу поповолна ситуација, без Кари и Дејвис, и ќе има доволно минути да ги оправда очекувањата. Иако на хартија најважни во екипата ќе бидат Хајнрих и Гордон, сепак Чендлер ќе ја има најклучната улога. Рекетот е оставен на негова одговорност. Ќе треба да игра поконстантно, да пружа секојдневно дабл-дабл партии и да прекине да прави глупи фаули. И нормално да покаже малце муда кога е густо. Прасето Свитни или Тим Томас или Сонгаила или Отела Херингтон не се тие кои треба да бидат inside presence во тимот на Булси. Тие треба да бидат поддршка за него.

Епилог: ако играат како лани, пак плејоф. Покажаа дека бејби булс станале волови, спремни за конкуренција, спремни да се соочат со се` на патот. Е сега, многу големо значење ќе има и здравјето на битните фаци, особено Чендлер, па и Хајнрих и Гордон, кои покажале дека се подложни на повреди.

Чикаго пак ќе игра прекрасна кошарка, Бен Гордон ќе напредува, Чендлер би требало конечно да покаже дека е играч (ако потфрли, нека иде у ЦСКА Софија) и веројатно Тим Томас ќе пружи чат пат солидна партија, што мислам дека е доволно за првото коло, евентуално по игра на среќа и некоја рунда понатака.

Сепак, за нив секогаш мора да се има и друго сценарио, како на пример: повреди, Тим Томас „се враќа во форма“, се јавуваат недоразбирања, Скајлс лета од екипата, а догодина Џон Пексон има убава позиција на драфтот.

Европската кошарка не е подобра од NBA
Овој на сликата е Чарли Вилануева, кој и покрај толкав талент и квалитет, не се реши да игра меѓу најдобрите во Европа, туку си остана во Америка, и отиде у чкартната НБА лига

Прва вест: џабе се попалив за Џавад Вилијамс. Избацен е од ростерот на Спарси. А се` си мислам дека е подобар од МекКантс, па и Марвин..

Втора вест: веројатно разбравте дека у егзибициски натпревар, Торонто загуби од Макби Тел Авив.

Е сеа, све ќе беше со мене најнормално, ништо битно, доколку не ми стигнеше порака на тел. од мој многу добар другар, што многу ме изнервира - „макаби бла бла.. му покажаа на светот дека се бољи од НБА“.

Мој коментар: леба ми подобри..сите контраши, антиамериканци и што уште не, достате со тие изјави дека европската кошарка е подобра од Лигата. Побогу, европски шампион во кошарка е Грција!!! Во Европа се игра антикошарка, без темпо, без игра, туку шах сконцентриран на педерска одбрана, умртвување и поткуп на судии, како и местење утакмици. У европа играат бледолики смрадови, трапави, им се тресат косиците, поцрвенуваат и играат ко мекици. Репер се играчи како Перо Овчина, Игор Ракочевич, Масимо Булери или такви некои шабани. Квалитетот оди во Лигата, преку барата, кај лошите Американци. И да, НБА е де лукс, глобализациски инструмент, америчко срање, ама НАЈДОБРА Е. Искрено, мерак ми е да глеам утакмици што завршуваат 100-90 минимум, мерак ми е да гледам убава кошарка, мерак ми е да гледам дресови без спонзор и мерак ми е да гледам играчи како Коби, Леброн, Вејд, Гарнет, Амари, Стив Неш, а богами и Новицки, Кириленко, Џибонили, Јасикивечиус, Мацијаускас, Радманович и сл. А сите тие што имаат нешто против, слободно нека ги гледаат пропаднатите таленти од Лигата, како Кејси Џејкобсен, у друштво со Штомбергас, Папаниколау, Хаѕивретас и Кјачиг. Рака на срце, има добри играчи, ама толку ми се мрски тие шабански кадри и игра која се базира на шах, што ми се гади кошарка.

Ама Макби е најбоље!

Monday, October 17, 2005

Preview: Portland Trail Blazers
Летен анти-распуст: Е Портланд е тим што летоска се ангажираше. У кој поглед не знам – малце недефинирано, ама направија пар битни потези, а тоа беше ампутацијата на старците Ван Ексел и Стадемаер на кец, кои го кочеа тимот у секој поглед. Е сега, „несакајќи“ го изгубија и Шариф, ама и тоа не им е нешто трагично за слушање, затоа што Риф не можеше да егзистира под исти покрив со Зек Рендолф. Го отпуштија и Дерек Андерсон, а тоа и не е толку лошо ко штоо изгледа, зашто типот сркаше доста од селари капот (скоро 10 милиони годишно), а беше магнет за повреди и еден вид малер. На драфтот пак, изиграа максимално интелигентно, и тоа со вториот нивни пик (22. вкупно) Џерет Џек, кој и те како ќе им се најде на кец. Уствари: 27. пик што Портланд го доби од Јута, го искористи за да го земе Линас Кеиза, кој заедно со Рики Санчез (#33) го испратија во Денвер за Џерет Џек, еден од најпотценетите на овој драфт, а воедно еден од топ плејмејкерите во историјата на Џорџиа Тек – е тоа е потег! Преклани го водеше Џорџиа Тек во фајнл-форот, и тоа беше доволна препорака за Џон Неш. Добар пик им беше и среднистот Мартел Вебстер, кој има потенцијал да го биде у Лигата, особено зашто е мрга физички, а и знае да се снајде (типот дури и себичи со своите 18 години).

Капак на све, најдобриот потег беше ангажирањето на „педагогот“ Нејт Мекмилан од Соникси, кој е еден од малкуте што знае да подучи млади ѕвезди и да ги изведе на „правиот пат“. За него подоле.

Заклучок – иако на Каракаш по телефон му кажав дека Неш е глуп, сепак искочи дека он напраи можда еден од најдобрите пазари летово, т.е. успеа да направи вистински ребилдинг-процес пазар.

Останаа: Зек Рендолф, Дариус Мајлс, Себастијан Телфер, Тио Ретлиф, Џоел Гоустфејс Прзибила, Рубен Патерсон, Виктор Крјапа, Мао Це Тунг а.к.а Ха Сунг Џин

Дојдоа: Мартел Вебстер (6. на драфт), Џерет Џек (22.), Сегеј Мониа (од лани драфтуван), Хуан Диксон (Вашингтон – него го заборавив горе да го пишам), Стив Блејк (Вашингтон), Сем Кленси и Чарлс Смит од терените во Европа

Заминаа: Риф Абдур-Рахим (Сакраменто), Дејмон Стадемаер (Мемфис), Ван Ексел (Сан Антонио), Дерек Андерсон (Хјустон), Ричи Фарм (Минесота)

Шумеча таблета или право освежување: Џерет Џек. Мене стварно не ми е јасно зашто типот лани не отиде право во Лигата после деноменалната сезона во ЏиТек, а исто не ми е јасно зашто никој не го есапеше за фактор на овој драфт. Џерет Џек, прво и основно е убица, ја јаде топката со зуби. Неверојатен е и како плеј, а иако сите сумљаат, добар е и како двојка или у постава со уште еден кец, а плус и лидер е. Знае да потегне, знае да се повлече ако не му иде и игра со памет. Беше во сенка на Крис Пол и Дерон Вилијамс, можеби неоправдано, ама мислам дека ќе блесне, иако сите тројца имаат горе доле исти шанси за тоа. Има јак влез, не толку јак шут, ама е максимално несебичен и знае да додаде на право место и со затворени очи. Многу ме потсеќа на разиграна верзија на Ерик Сноу со неговата стабилност. И мислам дека ќе го истисне Себастијан Телфер од првите пет. Плус игра добра одбрана.

Тренер: За Нејт Мекмилан имам само пофални зборови. Човекот има само 4 години позади себе како тренер, ама и 53 посто успех. Под негова закрила Рашард Луис и Радманович и Флип Мари од шупаци станаа луѓе. Тоа кажува дека човекот е махер за конкретезирање на потенцијалот кај омладината. Башка што е мотиватор и еден од малкуте тренери кои ја подвлекуваат одбраната. Ако успее да се наметне меѓу Џејл Блејзерс како во Сиетл, тогаш Рендолф ќе игра на Олстар, Мајлс ќе биде играч со најголем напредок, а Џерет Џек руки на годината. Претерав.

На плеќа терет ќе има: Зек Рендолф. Кратко и јасно: Горилото мора да се здиви за да има некој успех на екипава. Уствари да си го постигне стандардниот 20-10 дабл-дабл, таман. Нема што да го дрвам – ако он пропадне, пропаѓа цела екипа. Уствари, он е столб, носител, едини асален играч на Блејзерси. Оувр енд аут.

Епилог: иако се испозапалив, сепак Портланд се далеку од јак тим. Имаат неверојатен потенцијал, ама многу малце искуство, многу малце докажани играчи, проблеми надвор од теренот, а сега веројатно и проблеми со дрескоудот :) Плејофот им е научна фантастика, ама ако стасаат до 35 победи, тогаш исто како да освоиле титула. Тимот мора да се научи да исполнува цели – прво нека им биде да го подобрат ланскиот резултат од мизерните 27 победи.

Ќе играат атрактивна кошарка, ама немаат тимска одбрана, па ќе ги бушат уиграните тимови како Сакраменто, Сан Антонио и Хјустон. Ќе гинат и на тесни утакмици, затоа што немаат некој што е стабилен во такви моменти (едино ако Џек се повампири). Ќе гинат и од „шутерски“ тимови, зашто немаат со што да возвратат.

Се` на се`, бледа сезона, која треба да биде еден вид грејс период за уигрување на младиот тим. Секој успех им е плус во целиот процес на градење на екипата.

Preview: Seattle Supersonics
Летен распуст: Сиетл летоска го пушти мозокот на пасење, и освен прчење, управата единствен голем и во исто време моронски потег што го направи е тоа што дозволи Нејт Мекмилиан да иде во неповрат, а за замена го ангажираа сморот Боби факинг Вајс, за кој ќе пишам малце подоле.

Битно е што задржаа клучни играчи како Реј Ален, Флип Мари и Радманович, ама па загубија двајца исто така битни лика – Антонио Дениелс и Џером Џејмс, кои дефинитивно ќе им недостасуваат во ростерот, бидејќи не се потрудија да најдат закрпи за тие места.

На писта останаа: цел тим од лани, минус Дениелс и Џејмс Се приземјија: Жуан (вака се чита?!) Петро (25. пик на драфт) и Микаел Гелебале (48.)

Одлетаа: Антонио Дениелс во Вашингтон и Џером Џејмс во ЊуЈорк

Појачање: е тука сеа ме фаќа паника, затоа што Сиетл оваа сезнона нема буквално никакво засилување. Затоа нема да се бламирам да пишувам за Петро, кој е младо дете од По Ортез, центар, прилично неук и сакат, со искуство кое се мери во минути.

Тренер: ко ќе размислам, за Боби Вајс, едино што може да пишам е дека Соникси го извадија од гроб за да тренира. Задњата сезона како прв тренер во Лигата му беше 1993 и постигна скор од 27-55 со Клиперси. Со Дени Менинг у форма. Боби Вајс во Лигата ќе остане запаметен како тренерот кој го уништи Доминик Вилкинс, а после тоа веројатно помогна во уништувањето на Дени Менинг. Иако од 6 сезони 4 пути влезе у плејоф, никогаш немал повеќе од 43 победи во сезона, а највечи дострел му е прва рунда. Глуп тренер, кој не знае да води екипа. Плус излапен старец кој нема авторитет. КАТАСТРОФА!

Иначе Боби Вајс многу добро игра шах.

Реј Ален треба да потегне. Тачно. Џизс Шатлсворт оваа сезона мора да игра појако од лани, затоа што има еден играч помалце да го замени или надопуни (Дениелс) и има една црна дупка у рекет (Џејмс). Ќе мора да ја повтори или подобри ланската сезона. Тука може некој ќе го умеша Радман или Луис, ама сепак, Ален е тој што ќе ја диригира играта на Соникси. Он е материјал за МВП и не треба да се олабавува притисокот што му се наметна со заминувањето на Нејт и двајцата веќе спомнати. Човече, па збориме за најдобриот шутер во Лигата, најкласичниот бек и еден од најкошаркарските фаци што играат моментално, а и во задњите години.

Завршница: нема! Нема да имаат ни залет како лани, нити завршница во втора рунда. Нека се опростат од најдобар резултат на Нова Година, нека се простат со предност на домашен терен во плејоф и нека гледаат да останат здрави. Лани изненадија, ама имаа тренер и покомплетна екипа. Ова е всушност истиот тим, али уназаден. Ќе играат иста таква јака кошарка ко лани, со таа разлика што нема да биде јака. Ќе пуцаат тројки и ќе погаѓаат, ќе прават контри и ќе имаат динамика, ама со Вајс добија проклетсво кое ќе им го намали процентот од поле за 10%, ќе има нелогичен распоред на минутите, Реј Ален ќе окапе и на крај ќе падне у форма, а Радманович ќе почне да игра ко за репрезентацијата на СЦГ.

Ништо чудно и да не влезат у плејоф. Мада не им гине 6-8 место и Сан Антонио/Сакраменто/Хјустон у прва рунда. И нормално, без Џејмс, ќе ги бушат под кош. Фортсон може да игра највеќе 2 четвртини, зашто е дебел. Другите две – се е во рацете на Реџи Еванс, што не е баш добра вест за Сиетл.

Најдоброто што може да им се случи, Боби Вајс да го акне срце.